Zweig'da öyle bir anlatım, öyle bir cümle yapısı var ki, aslında çok basit ama kelimeler öyle yerinde konunmlandırılmış ki; sizi alıp götürüyor. "Korku" Zweig'dan yine kısa bir roman, kısa bir zaman çerçevesini anlatıyor. Irene Wagner, insanların adrenalinden, anlık heycanlardan ve ufak korkuların hayatlarında yarattığı hareketli duygulardan kaynaklı kendini kaybetme durumunu çok iyi özetlemiş. Irene'nin hayatı o kadar kolay ki aslında; zengin, varlıklı, kocası ve çocuklarıyla sorunsuz bir hayat elinde varken, zor olanın ve yasak olanın cazibesine kapılıyor. Ne kadar yanlış olsa da onu heycanlandıran, yaşadığını hissettiren o ufak heyecanlar Irene'yi bu yola sürüklüyor fakat bu yanlış olduğunu bildiği heyecanın yarattığı akıl almaz bir korku hali içini kaplıyor. Yavaş yavaş çaresizliğe sürüklenen genç kadın, içini kemiren utanç ve korku ile karışık depresyon halinden kurtulamıyor. Bence ne kadar kolay bir hayatımız olursa olsun, her ne kadar her şeye sahip olursak olalım insanın her türlü duyguya aç bir hayvan olduğu gerçeğini değiştiremiyoruz, hep daha fazlasını veya farklısını arama peşindeyiz. İnsani açlıklarımız yüzünden başımıza gelen şeylerin ise binbir farklı sonucu oluyor, bazısı iyi sonuçlanırken bazısı intihara kadar gidebiliyor. Bu kitap da bunu çok iyi özetliyor.

KorkuStefan Zweig · Koridor Yayıncılık · 2020102,8bin okunma

·

19 görüntüleme

Yorum yapabilmeniz için giriş yapmanız gerekmektedir.

Gönderi

Doğa