O aşk, kalbime çöken ağır bir yüktü Rabb’im
O aşk, ruhumun bile belini büktü Rabb’im
O bir masal kızıydı, anlamadı dilimden
Kelebekler misali uçup gitti elimden
Yarattığın kıvılcım her şeyi yaktı Rabb’im
Kaderim bana yalnız Sen'i bıraktı Rabb’im
Görmüyor saatlerin sararıp solduğunu
Bilmiyor mezarımın kendisi olduğunu
Bozkırımda yeşeren gül sızımdır o benim
Göklerime koyduğum yıldızımdır o benim
Hayrandım, kapısından kovduğu ânda bile
Hangi bülbül beddua eder dünyada güle
Orda nefesim soğuk, sesim boğuktu Rabb’im
O'na baktığım ânda bile o yoktu Rabb’im
Irmak denize aktı; ruhum şimdi Sen'dedir
Hayatta bütün mâna bir parça kefendedir
Âh, benim yeryüzünde oyalanan kaderim
Sonsuzluk tezgahında mayalanan kaderim
Tan yerinde ânsızın geceyi yaktı Rabb’im
Senden bana akşamsız Sen’i bıraktı Rabb’im
- 
Nurullah Genç
·
111 görüntüleme
Bu yorum görüntülenemiyor
Yorum yapabilmeniz için giriş yapmanız gerekmektedir.