Dilin korunması için en gerekli nitelikler olan titizlik, uyanıklık ve dikkatin genel olarak «uygarlık»la birlikte yavaş yavaş ortadan kalktığına hiç şüphe yok.
Özellikle okuma-yazma, insanlara yanlış, temelsiz bir güven duygusu veriyor ve onları uyuşturuyor: Nasıl olsa dil hâzinesini koruyacak olan artık gündelik konuşmalar değildir. Biri yazılı, öbürü sözlü olmak üzere iki dil olduğu düşüncesi bir kere yerleşti miydi, konuşma dili göreli olarak daha büyük bir hızla yozlaşmaya başlamakta ve er-geç yazı dilini de peşinden sürüklemektedir.