Rahel Yakup'u kandırmıştı. Kudüs halkının biricik olan Tanrı'yı bırakıp hâlâ putlara tapıyor olması, Tanrı'nın öfkesini kara bulutlara ve şehri darmadağın eden fırtınalara dönüştürmüştü. Rahel Tanrı'nın karşısına çıktı ve olan biten her şeyi O biliyor olmasına rağmen Tanrı'ya anlattı. Nuh'un yolladığı güvercinin ilk dönüşünü herkes biliyordu. Savaş henüz bitmemiş,güvercin konacak dal bulamamış ve umutsuzluğun habercisi olarak geri dönmüştü. İkinci gidişinde ise bir zeytin dalı getirmiş ve suların çekildiğini göstermişti Nuh'a. Fakat üçüncü kez gittiğinde bir daha geri dönmemiş, Nuh'un ona verdiği görevi unutmuş, kendini ormanın huzurlu kollarının rüyasına bırakmıştı. Güvercin bilmiyordu insanoğlunun dünyayla olan kavgasını,savaşın kabusa dönüştürdüğü rüyasından uyanması çok zaman almamıştı. Virata ise Hindistan'da krala yardım ederek büyük bir zafer elde etmişti. Kralın en gözde komutanı olmuş, halkın gözünde ülkelerini kurtaran kahraman haline gelmişti. Fakat bu Virata için bi başarı değil, katliamdı. Çünkü savaşta krala karşı olan kişilerden biri ağabeyiydi ve Virata onu öldürmüştü. Virata erdemi, ahlakı,doğruluğu aradı durdu yıllar boyunca. Her nereye gittiyse her ne yaptıysa kardeşinin gözlerini gördü baktığı herkeste. Ne halkın gözündeki saygınlığı, ne kralın içindeki ona olan güveni ne de en azılı mahkumların bile ona duyduğu sevgi içindeki arayışı dindiremedi. Öyle ki yolun sonunda anladı aradığı şeyin hayatın ta kendisi olduğunu, savaştan kaçıp gitmek, inzivaya çekilmek ya da halkın danıştığı bir bilge olmak değildi olması gereken. İnsan yaşamalıydı, hayatı iyisiyle kötüsüyle kabul etmeli ve yaşadığı her anda korumalıydı insanlığını. Stefan Zwieg'ın üç hikayesinin bulunduğu bu kitapta, diğer kitaplarından farklı olarak daha didaktik bir yaklaşım olduğunu görüyoruz. En çok savaşa karşıtlığıyla tanıdığımız yazar bu üç hikayesinde, insanın yaşamını anlamlandırmaya dair bilgi,bilgelik,erdem,insan eylemi gibi konuların ön plana çıktığı karakterlere yer vermiş. İlk iki hikayesini kutsal kitaplardan esinlenerek yazarken üçüncü hikayeyi bir Hint efsanesinden esinlenerek yazmış. Bu üç hikayede yazara dair gördüğüm en net sonuç ise hümanizme olan özlemi oldu. Zwieg adeta, Rahel aracılığıyla Tanrı ile yüzleşmiş ona söylemek istediklerini söylemiş, insanoğlunun bitmek bilmez kavgasını güvercinin kabusa dönen rüyasıyla anlatmış ve gerçeği aramak uğruna onca yıl dönüp duran sonunda da bir hiçe dönüşen Virata'nın yaşadıklarıyla kendi arayışını göstermiş bizlere. Güvercin görevini unutmayıp Nuh'a geri dönseydi, Tanrı Kudüs'e lanet getirmeseydi, Rahel Tanrı'ya isyan etmeseydi ve Virata yanıbaşında duran gerçekleri bulmak için yıllarca dönüp durmasaydı ne önemi olacaktı bu hikayelerin?

Rahel Tanrı’yla HesaplaşıyorStefan Zweig · Türkiye İş Bankası Kültür Yayınları · 202119,8bin okunma

·1 alıntı·

380 görüntüleme

Yorum yapabilmeniz için giriş yapmanız gerekmektedir.

Gönderi

Yasemin ZN