Soru: Büyüyünce ne olacaksın?
Dışımdan verdiğim cevap: Doktor.
İçimden verdiğim cevap: Yahu ne bileyim.. Kariyer plani lise yıllarında yapılıyor. Insan sevdiği işi yapmalı. Onu da henüz bilmiyorum. Göreceğiz yıllar içerisinde...
Bu, yetişkinlerin son sorusudur. Buradan öteye gidemezler. Çocukla iletişim orada kesiliyor. Ama insanın aklında derin bir iz bırakıyor bu son soru.
Doktor mu olsam? Mühendis mi yoksa? Mühendis ne yapar, onu da bilmiyoruz ki..
Öğretmen mi olsam yaa? Polis olayım polis! Yoksa gazeteci mi olsam? Futbolcu?
Şarkıcı ? Ooo bu çok iyi yaaa! Filmlerde mi oynasam? Tiyatrocu olayım, en güzeli.. Berber mi olsam?
Aman yaaa! Hakikaten.
BÜYÜYÜNCE ne olacağım ben?
Sayfa 11Kitabı okudu
·
1.027 görüntüleme
Kesinlikle!!! Keşke aileler meslek tanıtımı yapsalar ve de meslekleri maaşlarına göre değilde çocuklarının yeteneklerine göre tavsiye etseler ne güzel olur demi..
Önce insan olmayı öyrenmeli çocuklar. Çocuklarınızı ikilemde bırakmalarına izin vermeyin kimseye. O bir birey. Kendini nasıl mutlu hiss ederse, öyle yapsın. Siz onunla hemfikir olmaya bilirsiniz. Ama, usulca söylemek gerek. Yön vermek. " Bak, çocuğum benim fikrim şöyle, ama sen bilirsin" derseniz, zaten düşünür, kararını verir.
Yorum yapabilmeniz için giriş yapmanız gerekmektedir.