Dayandığım kök
Şimdi ben yedi düvelden aşıp gelmiş suyum. Ağaçların, çiçeklerin hatta dağın bile ķöklerini, dayadığı toprağım. Milyonlarca kuşun kanat çırptığı, bulutların hüküm sürdüğü gökyüzüyüm. Demircinin kılıcını her vurduğunda çıkardığı kıvılcımım, suya karşı delicesine yanan ateşim. Şimdi dünya bölünse, ayrılsa ağaç topraktan, dağılsa bulutlar gökyüzünden ne çıkar? Aklım virâne gezer bölünen, parçalanan dünyada. Aklım ki bir kayıp tarih, aklım ki yaşmağı yerlere atılmış Ana!
·
336 görüntüleme
Yorum yapabilmeniz için giriş yapmanız gerekmektedir.