Gönderi

[...] gün geçtikçe acı yürekten çıkıp dimağa girecekti ve sızısız bir hatıra halini alacaktı!.. Bu, gönül üzmekte pervası olmayan tabiatın düşünen mahluklara sunduğu pek yüksek bir şifadır.
Sayfa 232Kitabı okudu
·
1 görüntüleme
Yorum yapabilmeniz için giriş yapmanız gerekmektedir.