Ben, okul yolunda gözden kaybolana dek pencerede dururdu. Bazen gerçekten kaybolduğumu düşünürdüm. Okulda sanki herkes kaybolurdu. Sıralara oturmuş çocuklar, kokulu silgilerle çocukluklarını silerlerdi. Ben de silerdim ama çoğu zaman kendimi yok etmeyi başaramazdım. Ne kadar silersem sileyim, annemin, halalarımın, anneannemin yüzleri belleğimde hemen yeniden canlanırdı.
Sayfa 51Kitabı okudu
·
39 görüntüleme
Yorum yapabilmeniz için giriş yapmanız gerekmektedir.