Akış
Ara
Ne Okusam?
Giriş Yap
Kaydol

Gönderi

Ani gezinti
İnsanın akşamleyin evde kalmaya kesin kararını vermiş görünürken, hırkasını giymiş, akşam yemeğinden sonra aydınlık masanın başında oturur ve önüne filan işi ya da falan oyunu katıp bitirince her zamanki gibi uykuya yatmayı düşünürken, dışarıda sevimsiz, evde oturmayı gayet tabii kılan bir hava varsa, hele şimdi masanın başında, kalkıp gitmenin herkesin şaşırmasına neden olacağı kadar uzun bir zamandır oturuyorsa, zaten merdivenler de karanlık ve bina kapısı kilitlenmişse ve bütün bunlara rağmen ani bir huzursuzlukla kalkıyor, üstünü değişiyor, hemen sokak kıyafetlerini giymiş olarak çıkagelip gitmesi gerektiğini söylüyor ve kısa bir vedadan sonra bunu yapıyorsa, arkasında, daire kapısını vuruşundaki şiddetin derecesine uygun olarak az ya da çok bir kızgınlık bıraktığını zannediyor, kendini bu beklenmedik bir şekilde bahşettiği özgürlüğe olağanüstü bir canlılıkla cevap veren uzuvların sahibi olarak sokakta buluyorsa, bu tek bir karar ile içinde bütün karar verme kabiliyetinin toplanmış olduğunu hissediyor, her zaman verdiği önemden daha büyük bir önemle, en çabuk değişikliklere girişmeye ve katlanmaya ihtiyaçtan da çok gücü olduğunu görüyorsa ve böylece o uzun sokakları arşınlıyorsa - o zaman bu akşamlığına ailesinden tamamen ayrılmış olur, ki aile bir tarafa hiçliğe doğru kayıp giderken, kendisi sapasağlam, keskin çizgileriyle kapkara, kabalarına vura vura yükselerek gerçek görünüşüne ulaşır. Bütün bunları pekiştiren şeyse, insanın akşamın bu geç saatinde, nasıl olduğuna bakmak için bir arkadaşa uğramasıdır.
Sayfa 19 - Can YayınlarıKitabı okudu
··
4 görüntüleme
aslı okurunun profil resmi
Kesinlikle.:) Kafka'nın insan ve toplumla ilgili gözlemleri, sezgileri, tespitleri ve bunları öyküleyerek verişi muhteşem. Teşekkürler öyküyü eklediğiniz için, emeğinize sağlık.
Uğurcan Koç okurunun profil resmi
Rica ederim ne demek :) amaç diğer okurların da görmesini sağlamak. Ben de size teşekkür ederim yorumunuz ve paylaşımınız için :)
aslı okurunun profil resmi
Bugün bu öyküyü ben de okudum ve çok sevdim. İki cümleden oluşan öykünün ilk cümlesi yaklaşık 190 sözcükten oluşuyor; müthiş.:)
Uğurcan Koç okurunun profil resmi
Çok güzel gerçekten :)) öyle ki tüm üşengeçliğimi kırdı paylaşma isteğim... Tüm bu anlatımın bitişindeki ifade bu keyfi uç seviyeye taşıyor... Ayrıca bunu birçoğumuzun zaman zaman yaşadığı ilginç bir durum olduğu gerçeğini de kabul edebiliriz sanırım :))
Yorum yapabilmeniz için giriş yapmanız gerekmektedir.