Yaratan
"Hissediyorum o halde varım!"
Her aşkın beni yaralayışını, her yaşantı ile paramparça oluşumu insan kalbimle hissediyorum ve balçık ile ilahi ruh arasındaki bedenimde var olmak tecelli-i buluyor. Bizler refah ve hoşnutluktan sıkıntı ovasına indik, eksiklik hissetmek için topraktan dünya bağına girdik. Uyuşamadığımız, yabancı olduğumuz "mânâ"yı idrak etmek için zorlandık. Her şeyi yaratan Tanrı, sıra insana gelince sanki bir anda vazgeçti de insanı kendi yaratıcısı ve var edicisi kıldı. Uzuvlardan oluşmuş, birer kütle olan insan, halsiz ve mecalsiz bedenine teşbih gözüyle ruh üfledi. Bir rüyadan arta kalmanın hüznü ile gölgelenmiş çehresine cana yakınlık işledi, göğüs kafesini anlam ve duygu kazıdı. Herkes suskun birer efsane, kendi tarihinin ürünüdür. İnsan, başka bir şeyin mecazı gibi olan bu dünyada, aşağılık bir yer ile ağırlığını insanın göğsüne bırakan gök arasında gurbettedir. Ancak başka bir insanı severse yükselir insan. Hayatın bir tek manası varsa sevmektir, sadece sevmek!
·
104 görüntüleme
Yorum yapabilmeniz için giriş yapmanız gerekmektedir.