Ne yazacağımı bilmiyorum ama bu kitap hakkında kesinlikle bir şeyler yazmalıyım. Karışık bir inceleme olacak sanırım, ayrıca devamında spoiler var. Öncelikle Her Şeyi Bitirmeyi Düşünüyorum'u kitaptan uyarlanan 2020 yapımı filmden çok etkilendiğim için almıştım ve kitaptan da aynı şekilde etkilendim. O büyük "twist"i bilmeme rağmen kitabın sonuna yaklaştıkça bu kadar gerilmem yazarın çok başarılı olduğu anlamına gelir diye düşünüyorum. Kitapta sevdiklerim filmde sevdiğim şeylerden farklı değildi aslında; o karlı havada araba yolculuğunda yapılan konuşmalar, yaratılan atmosfer o kadar güzeldi ki kitap yalnızca bundan ibaret olsa bile severdim eminim. Kitabın sonunun filmden farklı olduğunu duyunca heyecanlanmıştım çünkü filmi her ne kadar çok sevsem de, konu depresyon/intihar gibi ciddi konular olunca karamsar sonlardan nefret ediyorum. Ancak kitabın sonunda hissettiklerim yine hoş şeyler olmadı. Son sayfaları okurken sarsıldım, Jake ile o kadar empati yaptım ki ben de onunla beraber yaşayan karakterlerden biriymiş gibi hissettim. Ve sonumuz böyle olduğu için çok üzüldüm, yalnız olduğumuz için, verdiğimiz cevap bu olduğu için. Kitabın son sayfasını çevirdikten sonra içimi öyle bir boşluk kapladı ki... Buz gibi hissettim, ısınmak için gidip aileme sarıldım, onlarla zaman geçirip hiçbir şey yapmadan sadece konuşup güldüm bir süre. Çünkü bu kitap, bana yalnızlığın ne kadar tehlikeli olduğunu gösterdi. İçine kapanık, arkadaşı olmayan ve aklında sık sık Jake gibi depresif düşünceleri olan biri olarak bu kitabın sonu, hayatımda okuduğum en korkunç şey olabilir. Sonda yazarın ailesine ve arkadaşlarına teşekkür ettiği kısım da hiç bu kadar anlamlı gelmemişti. Hep böyle depresif kitaplar yazanların nasıl hayatta kaldığını merak ederdim, şimdi biraz olsun cevabımı aldığımı düşünüyorum. Jake için çok, çok üzgünüm. Yalnız olmak ya da hayatına birilerini almak arasındaki seçimi yapmak artık onun için bir anlam ifade etmediği, hiçbir şeyi değiştiremeyecek kadar geç kaldığı için çok üzgünüm. Ama hayatımda ilk defa nefret ettiğim bir şey yapıp başka birinin hayatına bakarak kendime ders çıkardım, ilk defa bir korku/gerilim kitabı beni gerçekten korkuttu ve sonumun kitaptaki karaktere benzememesi için bir şeyler yapmam gerektiğini anladım. Ve ne kadar rahatsız edici, karamsar bir hikaye olursa olsun, bunu yazdığı için yazara minnettarım. "Yalnız başına hayat, yalnızca dayanıklılık mücadelesine dönüşür."

Her Şeyi Bitirmeyi DüşünüyorumIain Reid · Hep Kitap · 20161,185 okunma

·

426 görüntüleme

Yorum yapabilmeniz için giriş yapmanız gerekmektedir.

Gönderi

sinem