Kant diyor ki: bilginin kaynaği akil ve duyu organlarıdır. Biz bilgimizi ne yalnız akıl ne de yalnız duyu organları yoluyle elde edebiliriz.
Aklın bir takım doğuştan gelme prensipleri vardır. (Kant buna aklın düzenleyici prensipleri = Les lois regulatrices de la raison) adını veriyor. Akıl, bu düzenli kanunlar gücüyle ve hasseler yoluyle kendine gelen duyumlar arasındaki idrak farklarını ayırır. Bu yeteneğiyle duygusal idrakleri oluşturmaya çalışmaktadır. Daha sonra, duygusal idraklardan akli kavramlar meydana getirmektedir ki biz bunlara
Zaman, Mekan ve Sebep Kanun'u gibi adlar veriyoruz. Akıl, bahsi geçen düzenli kanunlar vasitasiyle, deneylerden ve duyu organlarından gelen bilgilere itimat etmeksizin, kendi zatiyle düzenli kanunların gücüne dayanarak müstakil hüküm verme da zahiri duyumlarla bağlantılıdır.Bu hudutlarin dışına çıkip duyumların sınırını aştığı ve eşyanın özünü,hakikatini anlama peşinde koştuğu duyular ötesi ve akıl üstü sahaya girdiği anda hataya düşer.Fizik ötesi bir sahaya girdiğinde aklın yanılabilecegi görevini belirtmek Metafiziğe düşer.
·
56 görüntüleme
Yorum yapabilmeniz için giriş yapmanız gerekmektedir.