“Güneşi gören gözler
yok oluveriyor günün birinde!
Uyuyanla ölü aynı şeydir;
ölümün resmini çizen çıkmamıştır,
ne varki insan, var olduğundan beri
[…]nin tutsağıdır hep.
….
hem yaşamı verdi biz insanlara, hem de ölümü,
ama ölümün zamanını vermedi.”
Sayfa 104