Suclamadan düşünmeliyiz. Yaşayan bilir elbet, coğu insanı bir suca bir günaha bir bir yanlışa iten illaki bişey ler oluyor. Genelde yargısız bu ne kadar..... İnsan diyoruz ama onu ya o duruma götüren nedir. Bilmiyoruz görmüyoruz. Belki iyi niyetli iyi hayalleri olan nadide bir insandı, belki dünyanın cilvesi onu o duruma görürmüş yada sınav olduğu şey onu zorlamış kaybetmiş. Kayıp etmiş, öyle bir kayıp ki en sevdiği en istediği de olabilir. Cünkü insan en en sevdiği ile imtihan olur. Bunu herkes keşdıramaz bundan başı dik cıkmak zordur başı dik cıksa yüreği incinmiş dünyaya dair pek bir beklentisi kalmamış tır. Kimsenin başına gelsin istemeyiz tabiki. Ama her insan harikulade güzellikte bir zarafete güzel huylara sahip olmak ister olmayanı da eleştirmek kolaydır ama güzellikleri kaybettiren e bakmak gerek...