Alevi felsefesi kendini "Ene-l Hak" ve "Vahdet-i Vücut" anlayışlarında bulan bir teolojiye sahiptir. Hallac-ı Mansur'dan İbn-i Arabi'ye uzanan geniş ve güçlü bir filozofi katkısıyla oluşan bu teoloji, İslam içi farklılaşma ve muhalefetten, özellikle suf ve yanı sıra akılcı akımlardan aldığı katkılarla zenginleşen bu anlayışın kaynağı antik Yunan'daki düşünsel akımlardan Yeni Platonculuk'tur. Yunanca tek doğa anlamına gelen monofizizm (varlıkbirliği), İbn-i Arabi üzerinden İslam felsefesi içinde de Vahdet-i Vücut anlayışı olarak yansımasını bulmuştur. Buna göre; Tanrıyla yarattığı evren arasında özsel bir ayrılık yoktur. Evren varlığın maddeleşmesi, insan ise konuşmasıdır. Eşdeyişle her şey Tanrı'dır, Tanrı'nın değişik biçimlerde belirmesidir
Sayfa 44
75 görüntüleme
Yorum yapabilmeniz için giriş yapmanız gerekmektedir.