“Ben rüzgardım,” diye düşündü. “Gökyüzünde yağmurları savuran bir rüzgar ve yağmur yağdı ve yağdı, yüzlerce yıl , bütün şehir sırılsıklam oldu ve öfkelendi. Ama çadırda yaşayan iki kişi yağmurdan mutlu oldu ve ben o zaman annemin oldum ve annem benim ve babam ikimizin.”
·
93 görüntüleme
Yorum yapabilmeniz için giriş yapmanız gerekmektedir.