Yaptığım hiçbir şey için hiç kimseden bir mükemmellik madalyası beklemiyorum. Hayat beni daha nasıl evrelerden geçirecek ve nelerle karşılaşacağımı tamamen bilmiyorum. Ama kendime iyi davranmayı, kendime gülümsemeyi ve en önemlisi kendi kendimi teselli etmeyi asla ihmal etmiyorum. Şu yeryüzünde yaşadığım süre zarfında ne kadar zorluk çekersem çekeyim, başıma ne gelirse gelsin ölümün her şeyi süpüreceğini bilmek hoşuma gidiyor. Var mı aranızda ben ölüme silahımla ateş edeceğim diyen? Hepimiz şu gezegene sadece birer misafir olarak geldik ve ruhumuzu giydirilmiş şu güzel çirkin diye objeleştirdiğimiz bedenler bile bizim değil. Yani aslında hepimiz aynıyız. Var olma sebebimiz tam olarak nedir bilmiyorum ama hepimizi var eden aynı güç. Kendi hikayenize başka kahramanlar aramayın. Ne kadar zor durumda olursanız olun dua etmekten ve merhametli olmaktan vazgeçmeyin. Şu an var oluşumuzun tescillememizin en somut örneği sevgi. Sevginizi şefkatinizi incitmeyin. İnsanları yargılamak yerine onları anlamaya odaklanın, kimseyi kendinizden üstün ya da küçük görmeyin. Hiçbirimizin diğerinden bir artısı yok, sadece ellerinizi kalbinize koyun ve kendiniz için en doğru olanı seçin. Hayat çok kısa ve her birimiz sadece birer yorgun misafiriz.
·
181 görüntüleme
Yorum yapabilmeniz için giriş yapmanız gerekmektedir.