Duras’ın 
Sevgili kitabını anımsadım bu kitabı okurken. Duras metni ne kadar eksiltiyorsa Nabokov o kadar çoğaltıyor. Lolita’da anlatıcı 12-13 yaşlarındaki kız çocuklarından hoşlanan orta yaşlı bir erkekken, Sevgili’de 15 yaşında orta yaşlı bir erkekle ilişki yaşamış artık yaşlanmış bir kadın. Lolita saplantılı bir aşkken Sevgili biraz da hayatın zorluklarından kaynaklı bilinçli bir tercih. Aynı konuya farklı açılardan, farklı tarzda yaklaşımlarıyla iki kitap birbirini tamamlıyor bence. Bir de Kundera’yı düşündüm (hep düşünürüm:) ). Gülüşün Unutuşun kitabında çocuklarla ilgili birçok okuru rahatsız edebilecek bir bölüm vardı. Roman Sanatı’nda Enfantokrasi: insanlığa dayatılan çocuk ideali diye yazıyor. Lolita bu idealin dışında bir çocuk, daha gerçek daha hissedilebilir.
·
397 görüntüleme
Yorum yapabilmeniz için giriş yapmanız gerekmektedir.