Göğsümde
Sensizliğin acısıyla uyandım bu sabah....
Elimi boşluğa uzattığım o an
Ruhum,
Bir kez daha sıyrıldı tenimden... Üşüyordum...
İçim yanarken hem de...
İçin için yanarken...
Yağmurlar yağıyordu içime yağmur gözlerinden...
Seni beklerken geçiyor günlerim...
Ah o uzun bekleyişler...
Sonu olmayan bir karanlığa hapsolmuş
yollarım...
Sigaramın közüyle aydınlanıyor şimdi...
Her bir nefesimde
Dumanı süzülüyor içime yavaş yavaş... Acıyı hissetmiyorum artık...
En kötüsü de buydu sanırım...
Acımıyorsa artık insanın canı...
Emin olamaz ki yaşadığından...
·
59 görüntüleme
Yorum yapabilmeniz için giriş yapmanız gerekmektedir.