Her şeye yeterdi Annem!
“ Her şeye yeterdi Annem!
Çünkü;
Anne demek yetmek demekti.
Ağrıyan yerlerini susturur, acıyan göğsünü bastırırdı.İşi, gücü, emeği, ocakta yemeği vardı onun.Bir ıhlamurla geçiştirdiği soğuk algınlığı, bir evlat gülümsemesiyle unuttuğu gönül dalgınlığı vardı.Akşam olunca evinin perdesini kapatmaya alışkın elleri, bir de her sabah sulamayı farz edindiği gülleri vardı.Kimse öksüz değildi o varken, kimse sahipsiz değildi.Çünkü; anne demek sahip demekti…
Ezandan önce uyanırdı annem.
Güneş’i kucağına alır yorganımızın içine saklardı.
Kınalı ellerinde kireç tutan parmakları vardı, çıtırtıları beyaz bir gece gibi kalbime batardı.
Yorgunluk gözlerinden damlardı.Çünkü; anne demek yorulmak demekti.
Çünkü; Anne demek ömrünü bağışlamak demekti…
·
1.357 görüntüleme
Yorum yapabilmeniz için giriş yapmanız gerekmektedir.