Alnından öpülesi ay, az kaldı ortada görünmene. Sohbete dahil edeceğin sırma saçlı çocuklarını toplarsın. Yanında güneşten kalma sıcaklık, sizi sabaha dek götürür. Çakmak taşından çıkan kıvılcımlar yıldızlara eşlik eder. Üzerine sedir kurduğumuz dünya, mevsimleriyle ısıttığı günleri soğukkanlı duygulara yöneltir.
Hayal etmenin ne büyük dost olduğunu anlatır. Kalbine emek veren ressamın fırçasında deniz olur, gözlerini kapattığında düşlerin şiirinde şaire döner…
Hayal bu!
Gül kadar nazlı ve hatırlı…
Pembe ve beyaz. Açtıkça daha pembe, dalları yere dokunan ve gül kokulu hayaller. Bazen gül gibi ısrarcı olmalı Ay!Simasındaki inatçı karartıları aşık etmeli güle. Hayal edebildiği kadar aydınlık olacağını bir fark etse! Gül yapraklarının üzerine damlayacağı geceleri yakındır oysa.
Hayal! Zengin kalplerin martılarıdır.
Firar etmeyi bilmezler o kalplerde. Martılar,
güle meftun olan aya ulaşmak için gökte geceleyip ayın kalbini tutmaya başlar.
Gül yaprakları ayın üzerine damlamaktadır.
Hayal, gemideki pencereden bakan küçük kızın gözlerine güzergah çizmiştir artık. Can atmaya burada devam edecektir.