Güneş…
Eşik yaptın denizi sarı yüzünün çizgilerinde. Şakaklarına denizin beyazından saçlar çizdin… Nazlıydın bugün, siyahın avuçlarına konmak istemedin. Palazlanan kalbinde hayallerin coşmaya başladı. Niyet ettin misafir olmak için kumların arasında. Yalın bir konuk için çok şeye gerek yoktu. Denizin sesi yeterdi.Yoksuldu renklerinden. Zenginliği öğretseydi deniz ona. Mavi tahtasında, zenginliğin ‘Suların Bestesi‘ olduğunu söylediğinde bir enstrümana benzettiği gözleri dinlemek için hazırdı.