Birbirlerinin ıstıraplarını yatıştırmaktan aciz olduklarını biliyorlardı. Bu ıstırapları dinleye dinleye hepsinin teselli kaynağı tükenmişti. İhtiyar evliler gibi adeta birbirlerine söyleyecek hiçbir şeyleri kalmamıştı. Bu nedenle aralarında ölçülü bir hayatın ilişkileri, yağlanmamıș makinelerin hareketleri vardı. Hepsi de sokakta gözleri görmeyen bir adamın önünden geçecek, eğilmeyecek, bir felaket haberini üzülmeksizin dinleyecek ve bir ölümde, bir sefalet meselesinin kendilerini en müthiş bir can çekişmesine kayıtsız bırakan neticeyi göreceklerdi.
Sayfa 21Kitabı okudu
·
144 görüntüleme
Yorum yapabilmeniz için giriş yapmanız gerekmektedir.