Sentezci denemeler, birbirinden bağımsız olarak meydana gelmezler; zira, bir sentez, daima zamanının güç ve veçhelerini özetleyerek diğerinin zeminini hazırlar. Sentezler, bu toparlayıcı bakışı giderek genişleyen düşünsel bir temelden hareketle edinmeye çalıştıkları oranda, içlerinde ütopik bir sona ulaşma anlamında mutlak bir senteze doğru belli bir ilerleme meydana gelecektir (ki, bu durumda. bir sonraki sentezler bir öncekileri bünyelerinde eriterek bir şekilde içlerinde barındırırlar).