"Önceleri , daha gençken ailem ve tanıdıklarım benimle ne yapmaları gerektiğini bilirlerdi. Bazıları askerliğe gönüllü yazılmamı , bazıları eczanede çalışmamı, bazıları da telgraf dairesinde iş bulmamı salık verirdi. Şimdi ise yirmi beş yaşını çoktan geçip şakaklarım bile çoktan ağarmışken , gönüllü askerlik görevimi çoktan bitirmiş, eczanede çalışıp telgraf dairesindeki işten de çıkmışken , bütün dünyevi olasılıkları tüketmişim gibi geliyordu. Artık beni gördüklerinde tavsiyede bulunmuyorlar , bunun yerine ya içlerini çekiyorlar ya da başlarını sallıyorlardı ."