Merhaba 1K! Çok sevdiğim şahsımı derinden etkileyen usta bir kalemin eseri Yazarımız Victor Hugo... Bu eser hakkında ne kadar çok şey yazılır kim bilir ama ben bu kitabı size hiçbir şekilde olumsuz eleştiri yapmadan sunacağım... Kitabın olay örgüsü, hapishaneye işlediği bir cinayet yüzünden giren bir adamın acıklı, dramlı ve oldukça duygusal öyküsü. Kitabın olay örgüsü de usta yazarımızın baş karakterinde vücud bulmuş adeta... Kanaatimce oldukça güzel ve bir o kadar da hüzünlü kitabımız bu popüler kitabımız şahsımda çok derin izler bıraktı diyebilirim size. Yazarın kitabın baş kahramanına yüklediği anlam ve manayı arayışı, tempoyu, endişeyi, korkuyu, çekingeyi en çok da "Ölme korkusu" dediğimiz bir cümle olup, okuyan da çok değişik mana ve iz bırakan bir eylem aslında. Yani en azından şahsıma kitapta bulunan bütün duygular geçti. Bir insanın idam gününü hapishanede beklemesi ölmeden son günlerinin bile iyi geçmemesi... Her sabaha ölüm korkusuyla uyanması. Derin bir psikoloji, derin bir enkaz, derin bir yıkım! Yazarımız baş karakterimizin iç dünyasını bu popüler eserinde o kadar güzel betimlemelerle o kadar insani duyguları baza alan vicdan yönü ve pişmanlığı ağır basan olağanüstü betimlemeler yapmış ki, bu şahane kitaba hayran kalmamak elde değildi gerçekten... Popüler eserimizde parantez açılması gereken yer ailenin ve bir evladın ne kadar değerli olduğu baş kahramanımızın üç yaşında olan küçük tatlı kızı "Marie" yere göğe sığdıramadığı biricik evladı başkahramanımızla kızı arasındaki bağ çok farklıydı çok çok güzeldi, çok çok güçlüydü. İnanılmaz derecede etkilendim, duygulandım. "Baş kahramanımız ölümden korkuyordu tabi ki ama en çok da küçük kızı Marie'yi hiçbir şekilde babasız bırakmak istemiyordu. Küçük tatlı kızı için yaşamak istiyordu. Kitapta bu sitemi, bu dövünmeyi yazarımız baş karakterimize nakış nakış işlemiş, işte en çok kitabın bu diyaloglarında hüzünlendim, üzüldüm, duygulandım... Eser, bana her şeyiyle tam anlamıyla geçti. Yüreğimde her sayfa ateş çemberi gibi büyüdü eserin etkisi o kadar derindi şahsım da... Usta kalemin üslübuna kısaca değinecek olursam; sade, duru, açık, akıcı nerde ne anlatmasını bilen, okuyucuya nerde hangi mesajları ne şekilde vermesini bilen ve kelimeleri kitabında bir "şiir" gibi işleyen ve böylece ortaya muhteşem betimlemeler çıkaran yazarımıza çokça saygı, ve selamlar... Harikulade eserimizin başlıca yazılmasının amaçlarından bir tanesi tabiki de, virgülünden noktasına kadar yaşamanın ne kadar değerli olduğunu ve ders çıkarılması gereken ve realist (gerçekçi) bakış açısıyla yazıldığını gösteriyor bizlere... "Yaşayalım..." Kesinlikle okuyun okutun efendim. Daima kitaplarla kalmanız dileğiyle 1K... Selamlar, sevgiler, saygılar sevgili 1K...

Bir İdam Mahkûmunun Son GünüVictor Hugo · Türkiye İş Bankası Kültür Yayınları · 2023122,1bin okunma

·

153 görüntüleme

Yorum yapabilmeniz için giriş yapmanız gerekmektedir.

Gönderi

Cihan Ataç