Ünlü bir giyim firmasında çalıştığım yıllarda, firmanın satılmayan kıyafetleri çöpe attığını fark ettim.
Hemen patrona gidip, “bu ürünleri çöpe atmak yerine neden ihtiyaç sahiplerine dağıtmıyoruz?” diye sordum.
Bana şöyle dedi: “Bizim ürünlerimizi sadece zengin insanlar satın alabiliyor. Eğer bu kıyafetleri fakirlerin üzerinde görürlerse rahatsız olurlar. Ayrıca marka değerimiz düşer ve zarar ederiz”.
O gün anlamıştım ki; yoksulluk fakirleri doyuramadığımız için değil, zenginleri doyuramadığımız için bitmiyor.
-Bukowski