Susardım...
İnsanlar oturur, konuşurlardı. Benim de yüzüme bakarlardı bazı bazı, benimde düşüncemi sorarlardı. Bütün konuşulanlara aklım ererdi. Çok şeyler söyleyebilirdim, dinletebilirdim, güldürebilirdim. Konuşmak içimden gelmezdi. Sözleri sarmazdı beni, içimden geçenlere uymazdı. Susardım.
Sayfa 194 - Gene Ağlatmışlar Kara GözündenKitabı okudu
·
212 görüntüleme
Yorum yapabilmeniz için giriş yapmanız gerekmektedir.