·
199 görüntüleme
Ya axırda tam da həmişə ağlımda olan bir şeyə toxunmusan ; Xəyanətkar obrazı ucaltmaq. İlahi, bu nədir axı ? Heç qəbullanmayacağım, əfv etməyəcəyim bir şey. Hadi deyək ki, əsərdə / serialda baş rol bu ikinci qadındır, hər şeyi onun gözü ilə görürük deyə empatiya qura bilirik. Bəs ilk qadına - xəyanət edilən və ya bildiyin qıraraq tərk edilən sevgiliyə niyə qəzəb, hətta nifrət bəsləyirik ? Onun sonrakı mənfi davranışlarına görə söyürük, ölsün istəyirik. Niyə ? Mən intiqam kafasında birisi deyiləm elə də, amma çox oxucu, çox izləyici qat-qat artığını edər / deyərdi. Bilmirəm, mənə ikiüzlülük kimi gəlir.😕
Düşüncələrimi yazıya tökmüsən. İncələməmdə bunu ətraflı yazacaqdım, amma klaviatura yaxşı işləmirdi deyə qısa kəsdim.
Orhan Pamuk hər hadisəyə elə məsumluq çaları qatır ki. İnan, oxucunun empatiya hissindən sui-istifadə ilə "Bir pedofilinin gözünden hayat" əsəri yazsa, baş obrazın hərəkətləri mühakiməyə açıq olmaz. Hər hadisəyə yaşayanın psixoloji, nəfsi istəyi ilə baxdıqda, baş verənlərin digər insanlara təsiri gözdən qaçır. Həyat oxucunun nəzərində baş obraz mərkəzli olur.
Qısası, yersiz empatiya doğru və yanlışı ortadan qaldırır.
2 sonraki yanıtı göster
Yazı tərzin səliqəli, şişirtmələrdən uzaq, sakin və nə demək istədiyini bilən şəkildə olur həmişə. Sevirəm bunu. Əlinə sağlıq☆
Təşəkkür edirəm, Tinuviel 🤩
Hələ indi sonlandırdım rəyimi. Klaviatura problem yaradırdı. Sonunu da oxu🤓❤
1 sonraki yanıtı göster
Yorum yapabilmeniz için giriş yapmanız gerekmektedir.