Büyükler konuşurken, hele dayım polislik hâtıralarını anlatırken, hırsızlık, cinayet ve yangın vak'alarını dinlemeye bayılıyorum. Böyleleri, hele hırsız ve kundakçılar, bana, insanda olmayan kabiliyetlerin sahipleri, meselâ cinler gibi görünüyor.
Hırsız... O bir gölge, hayalet, etsiz ve kemiksiz; girmeyeceği menfez ve geçmeyeceği delik olmayan bir varlık...
Böyle hikâyeleri dinledikten sonra, gece yatağıma uzanınca, korkumdan başımı yorganın altına gizlemeden edemiyorum. Sanki yorgan korku kalesinin kapısıdır ve örtüldü mü hiçbir kaygı kalmaz.
Yangın ve kundak, daha ürpertici tedailere yol açıyor. Ahşap bir evin sökük kaplamaları arasına sıkıştırılmış bir kundak... İçinde, buruşuk yüzü ağlamaklı bir bebek... Biraz sonra üstüne gaz döküp kibrit çakacaklar ve...
Sayfa 102 - BÜYÜK DOĞU YAYINLARI / SEFERBERLİĞE DOĞRUKitabı okudu
·
74 görüntüleme
Yorum yapabilmeniz için giriş yapmanız gerekmektedir.