Kayıp Aranıyor
Seyahatler çekiyor içim diyor, Sait Faik. Sahi içi seyahat çekmeyen var mı? Dünya’nın azıcıkta olsa üzerine geldiğini hisseden biri uzaklaşmak istemez mi çok şeyden. Kaçmak istemez mi yüreğini sıkan dertlerinden? Siz yüreğinize oturan ağırlıkları nasıl hafifletiyorsunuz? Ben bilmediğim bir şehrin sokaklarında kaybolmak istiyorum. Günler süren yolculuğun sonunda indiğim durakta, etrafıma bakınca, bak burası yüreğinin kuş olup uçacağı, dertlerin uğramadığı memleket demek istiyorum. Yolumun tanıdık olmayan yüzlere çıkmasını, bir türlü evimin yolunu bulamadığım caddeleri dolaşmayı istiyorum. Kısacası kaybolmayı istiyorum.
Etrafına neşeden başka bir şey saçmayan bir kadındı Nevin. Herkesin derdine koşan, yaşam aşkıyla dolu biriydi. Aile içinde hayatı bolluk içinde geçmiş, zorluğu pek görmemişti. İyi başlayan her hikayeye bir kötülük girer mutlaka değil mi? Bu güzel hayat dolu kadını çekemeyenler de var tabi. İşte bizde bu hikayede, hak etmediği iftiralara maruz kalan Nevin’in öyküsünü okuyoruz. Kocası tarafından sevilmeyen kadının, tutunacak dallar ararken karşılaştığı haksız muamelelerle mücadele edişine, ama direnişinin her defasında kırılışına tanık oluyoruz.
Belki diller susacaktı, yaşananlar unutulacaktı, peki haksızlığa uğrayan yürek ne yapacaktı. İnsan kendini anlatamadığı yerde ne kadar durabilir. Kimsenin kendini görmediği memlekette ne kadar tutunabilir. Boşa kürek çektiğin hayatta hep aynı noktada sayarsın. Gerçeği gördüğün yerde kaçmayı, uzaklaşmayı kurtuluş bilir, yoluna bakarsın değil mi? Nevin’de öyle yaptı. Kendi için ilk adımını attı ve sessizce uzaklaştı.
