Okumaya başlamadan önce bir nevi ön yargıyla yaklaştığım fakat okurken kendimi içinde kaybettiğim ve bu kadar etkileneceğimi düşünmediğim çok güzel bir şaheserdi kesinlikle.. Kitabın konusu eğitim hakkı elinden alınmış bütün kadınlar ve hatta hem kadın hem erkekler için diyebilirim.. Pakistan halkının ve özellikle kadınların maruz bırakıldığı durum çok ürkütücü ve bir o kadar da acımasız. Yaşananlar karşısında "bu ülkede ya bir devlet yok ya da o devleti yeteri kadar muhafaza edebilecek bir akıl" diyorsunuz. Arap ülkelerinde yaşanan vahşetini duymuştum fakat, bu kadar içten hissetmemiştim. İslamı bu denli kötü amaçlarına alet edip kullanarak ilk ayeti "Oku" emri olmasına rağmen, Kur'an'ı kendi aklı filitrelerinde diledikleri şekilde yorumlayıp bunu sadece erkeklere yönelik bir eğitim algısıyla ülkesine sunan ve kadına bir eşya kadar bile kıymet vermeyen vahşet sürüsü. İslam, kadını bir köle bir obje değil bir cevher olarak görmüşken, kız çocuklarını diri diri gömülmekten kurtaran Efendimiz'i bu şeref yoksunluklarına alet ederek O'nun ve O'nun Rabbinin adına yaptıkları katliamı şeref madalyası gibi göğüslerinde ve Pakistan sokaklarının duvarlarında taşımaları çok mide bulandırıcı ve isyan ettiğim bir durumdu diyebilirim. Hatta çok fazla "İslamı müdaafa etmek sizin tek elinizde mi" diye haykırmak istediğim yerler oldu. Kitabı okurken, Pakistan gibi İslam hukukuyla yönetildiği iddia edilen arap ülkelerine baktıkça kendimize, ülkemize, halimize ve durumumuza şükretmemek elde değil.. Elbette insani, vicdani, ahlaki ve adalet sistemi olarak eksiklerimiz var fakat, bu insanların hatta bu ataerkil toplumlardaki kadınların durumları öylesine vahim ki anlamak için okumanın bile yeterli kalacağını sanmıyorum. Gidip yerinde görmek şahit olmak daha farklı olsa gerek.. Biraz evvel kitaptan etkilenerek Malala'nın babası Ziauddin Yousafzai'nin TED konuşmasını dinledim.. Ataerkil bir toplumda yetişmiş olmasına karşın kızıyla ne denli gurur duyduğunu "Her baba oğullarıyla tanınır fakat ben kızıyla tanınan nadir ve şanslı babalardan biriyim" demesinden anlayabiliyorsunuz.. Kendisine kızını bu denli cesur, özgüvenli ve çalışkan yetiştirirken ne yaptığını soranlara ise "Bana ne yaptığımı değil ne yapmadığımı sormalarını istiyorum.. Ben onun kanatlarını kırmadım..." deyişini ayakta alkışlıyorum...

Ben, MalalaMalala Yusufzay · Epsilon Yayınları · 20143,028 okunma

·

129 görüntüleme

Yorum yapabilmeniz için giriş yapmanız gerekmektedir.

Gönderi

Yalnız Kraliçe