Varoluşçu görüş farklı türde bir temel çatışmayı vurgulamaktadır: ne bastırılmişiçgüdüsel çekişmelerle ne de içselleştirilmişönemli yetişkinlerle olan çatışmayı önemsemektedir, onun yerine bireyin varolmanın getirileriyle yüzleşmesinden kaynaklanan çalışma üzerinde durmaktadır. Ve varolmanın "getirileri" derken belirli en nihai kaygıları, in- sanoğlunun dünyadaki varlığının bir parçası, hem de önemli bir parçasıolan, yaratılıştan getirilen belirli nitelikleri kastediyorum.
Insan bu getirilerin yapısınınasıl keşfedebilir? Bir bakıma bu iş pek zor değildir. Yöntemi derin kişisel düşünmedir. Şartlar basittir: yalnızlık, sessizlik, zaman ve her birimizin deneysel dünyamızı doldurduğumuz her zamanki oyalanmalardan kurtulmak. Eğer her zamanki dünyamızısilebilir ya da "parantez içine" alabilirsek, dünyadaki "durumumuzu," varlığımızı, sınırlarımızı, olanaklarımzı derinlemesine düşünürsek, eğer bütün diğer nedenlerin altında yatan nedene ulaşırsak mutlaka varolmanın getirileriyle, bundan sonra "nihai kaygılar" olarak bahsedecegim "derin yapılarla" karşıkarşıya geliriz. Bu düşünme süreci çoğu kez belirli acil deneyimlerle kolaylaştırılır. Çoğunlukla bahsedildigişekliyle bu "sınır" ya da "uç" durumları, kişi- nin kendi ölümüyle, geri dönüşü olmayan büyük bir kararla ya da kişiye anlam veren önemli bir yapının çöküşüyle karşıkarşıya gelme gibi deneyimleri içerir.
1 görüntüleme
Yorum yapabilmeniz için giriş yapmanız gerekmektedir.