Bu sıralar yeni yazarlarla tanışıyorum. Camus de bunlardan birisi oldu. Bir videosuna denk gelmiştim YouTube'da; 1957 Nobel konuşması. İncelemenin altına bırakacağım linki. "Gerçek sanatçılar hiçbir şeyi küçümsemezler, yargılamak yerine anlamak zorundadırlar." diyor konuşmasında. Bu cümle ile merak ettim kendisini. Çok etkileyici değil ama verimli bir tanışma oldu Yabancı. Bu kitabı merak etmem ise bir alıntı ile meydana geldi: "Bugün annem öldü. Belki de dün, bilmiyorum." Karakter nasıl bir çelişkiye düşmüş olabilir diye düşündüm. Çok mu üzüldü yada hayatı kaybolmuşluk içinde mi geçiyor diye düşündüm. Kitabı elime alıp okumaya başladığımda ise, düşündüğümden daha farklı bir şey çıktı karşıma. Hayal kırıklığı yaşadım mı? Biraz. Bulduğum sorgulama umduğumdan biraz daha azdı. Fakat yine de güzeldi. Kitabın konusuna dair bir şey söylemek mümkün mü bilmiyorum. Sanki sadece başka bir insanın zihnini okuyalım diye yazılmış bir kitap. Bana kalırsa, olaydan ziyade düşünceler ve eleştirler konuşulmalı. Mesela, bir insan, annesi öldüğünde ille de üzülmeli, ağlamalı, her zaman olduğundan daha farklı mı olmalı? Yada böyle değilse bile, 'böyle'ymiş gibi mi davranmalı? Veya idam gerçekten katı ve insanlara şans tanımayan bir adalet sisteminin cezası mı? Camus'nün görüşü bu yönde ama hayat bize birçok defa şans tanıdığı halde, kullanmaz ve kabahati tanrıda veya adalet sisteminde ararsak biraz saçmalamış oluruz bana göre. Mesela Meursault, hayatını, kaderini belirleyecek soru ve kararlara 'fark etmez' dedi. Bu vermediği kararlar yüzünden sürüklendiği ve artık insanların kaderini belirlediği mahkeme salonunda bu durumu eleştirdi. #138019535 Kitabın bizi bir yargıya vardırmaktan ziyade bizi sormaya ve sorgulamaya ittiğini düşünüyorum. Ki gayet başarılı oldu benim için. Baş karakterimiz Meursault'a tekrar gelecek olursak, ona 'Her şey fark eder.' demek isterdim. Attığımız bir adım, evlendiğimiz kişi, yurt dışına gitmek veya gitmemek kararımız, içtiğimiz kahve(...)hayatımızda bazı farklar çıkartır ortaya. Belki bir adım atmazsak, bir sütlü kahve içmezsek, kafamız hâlâ yerinde duruyor olur. "İnsan ne de olsa daima biraz kabahatlidir." #137977916 youtu.be/cskvbTtp_cA (Nobel konuşması) Okuduğunuz için teşekkürler. İyi günler ve esenlikler dilerim.

YabancıAlbert Camus · Can Yayınları · 2019112,8bin okunma

·

463 görüntüleme

Yorum yapabilmeniz için giriş yapmanız gerekmektedir.

Gönderi

ebrar