"Bununla beraber ayıplamayı bilmek gerekir ve bu da kaçınılmaz bir ödevdir. Küçük Raymond'u (ona öyle diyorlardı) anımsıyorum şimdi. Hiçbir şey bilmezdi; son derece kısıtlı bir zekâsı vardı, ama annesini çok severdi. Bizler bu kadar iyi bir oğulun cahilliğini ve aptallığını ortaya dökmekten sakındık ve küçük Raymond bizlerin hoşgörüsü sayesinde Enstitü'ye kadar yükseldi. Artık annesi yoktu ama üzerine şeref payeleri yağıyordu. Meslektaşlarının ve bilmin zararına olarak, en kudretli olup çıktı."
·
83 görüntüleme
Yorum yapabilmeniz için giriş yapmanız gerekmektedir.