Büyük satranç oyunculuğunun soyut kavramları öğrenebilmeyi, strateji hakkında akıllıca düşünebilmeyi, esnek planlar yapabilmeyi, birtakım dahice mantıksal çıkarımlarda bulunabilmeyi ve belki de rakibinin düşüncesinin bir modelini çıkarabilmeyi gerek-tirdiği düşünülebilirdi. Öyle değilmiş. Özel amaçlı bir algoritma etrafında kusursuz satranç oynayan bir makine yaratmanın mümkün olduğu anlaşıldı. Bunlar, 20. yüzyılın sonuna doğru mevcut hale gelen hızlı işlemcilere uygulandığında, çok güçlü
bir oyun çıkarabilmektedir. Fakat bu şekilde yaratılan bir yapay zeka dar kapsamlıdır.
Satranç oynar, ama başka da bir şey yapamaz.