yedi güzel adamın incisi Rasim Özdenören' in ilk ve son romanıydı gül yetiştiren adam... gül yetiştiren adam: milli mücadele’ye katılmış bir şahıstır ve mücadele sonunda da üzülenler arasındadır. kitaptaki deyimiyle ' savaşarak neyi ortadan kaldırmak istemişlerse savaştan sonra o gelmişti. ' hakikaten de öyle olmustu korumak icin canlarını ortaya koydukları dini nizamı, kültürleri, kılık kıyafetleri ve hatta dilleri bile inkılap adı altında değiştirildi. mücadelemiz neydi batılı yok etmek miydi? yoksa batılı içlerimize yerleştirmek miydi? etrafında aynı kültürel ve dini hassasiyeti göremeyince yıllarca evine kapanmış ve dışarıdaki hayata küsmüştür gül yetiştiren adam. ve bunu peygamberimizi temsil eden gülü yetiştirmekle protesto etmiştir. gül yetiştiren adam elli yıl sonra torununun ısrarıyla isyanını yaşadığı evinden çıkar ve dışarıdaki değişim karşısında şaşkın ve çaresizdir. roman günümüzdeki iki zıt karakterden bahseder biri gül yetiştiren adam diğeri de lüks ve şatafata kendini köle etmiş, batının kıskacında sıkışmış bir hayatı yaşayan sitâredir. sitâre: huzursuz, mutsuz ve kocasını aldatan bir tiptir. toplumumuzun dejenere olmuş şahıslarından bir örnektir. roman sonunda bunalımdan kurtulamaz ve intihar eder. iki senaryoyu birlestiren roman Türk toplumunun modernleşme sürecini ve iki tarafın durumunu ortaya sermiştir. romanda beğendiğim pasajlar: "bir kimse zalim bir padişaha adildir dese kâfir olur. ve susuyordu adil dememek için zalime." "artık ruhunuz her şeye hazırdır. sebepsiz bir hüzne de yersiz bir sevince de." "biliyor musun, korkaklık da bulaşıcıdır, yiğitlik de." "hiçbirimiz kendimize ait yerlerde gezinmiyoruz."

Gül Yetiştiren AdamRasim Özdenören · İz Yayıncılık · 202117,9bin okunma

·

184 görüntüleme

Yorum yapabilmeniz için giriş yapmanız gerekmektedir.

Gönderi

merve