Hayat gözlerime batıyordu, insanlar çiğ ve rahatsız ediciydiler. Tedavi sanki kutsal bir şeydi, tedaviden çıkanlar arınır, pirüpak insanların arasına salınırdı. Bence asıl tehlike de buydu işte. Hiç kimse tedavi edilemezdi, içimizdeki yara en gizlisiydi.