Hepsi geçecek...
Tüm fırtınalarım dindiğinde, geçen zamanın önemi kalmadığında; oturduğum bankın zeminine biriken sigara izmaritlerine bakarak diyeceğim ki;
● geçmez sandığım yaralarım geçti,
● yapamam dediğim şeyleri yaptım,
● gidemem dediğim yerden gittim...
Ve o an etrafımda sadece; çaresizliğimin, dibe vurmuşluğumun kimsesizliğinde bulduğum en güçlü ben'e sarılacağım.
■ Düşmen gerekiyormuş; kalktın,
■ yanman gerekiyormuş; söndün,
■ gitmen gerekiyormuş; kendine vardın...
Artık bir zamanlar bana benzeyen küllerden kafamı kaldırıp gökyüzüne baktığımda;
Belki, bir göz yaşı düşer gözlerimden.
Belki, kayan yıldıza yeni bir dilek için; dua gibi bir yalvarış çıkar sözlerimden...
··
5,6bin görüntüleme
Bu yorum görüntülenemiyor
"Şimdi geriye bakmak bana acı da vermiyor, zevk de vermiyor. Yalnızca bakmak işte. Sefere çıkmış gibi değil. Yolculuğa çıkmış gibi bile değil. Rasgele bir yürüyüş gibi. Akşamüstü, birazcık yorgun olduğun saatte kırlarda yürüyüşe çıkmışsın gibi."
◇ 
Hayatın Kaynağı ◇ 
Ayn Rand ◇
syf. 1091 epub
Bu yorum görüntülenemiyor
Latince çok güzel bir deyim var. Perfer et obdura dolor hic tibi proderit olim. Yani diyor ki: "Sabırlı ol ve dayan gün gelecek bu acı sana yarayacak." Her acı, ne kadar can acıtsa da insanı büyütür. Acının içindeki cevheri görüp sabretmek gerekli. Zamanla geçecek. Muhakkak…
Geçiyor ama derin yaralar bırakıyor izleri silinmiyor sen geçti sanıyorsun ama olmuyor işte …
Satırları okurken kendimi buldum...
Yorum yapabilmeniz için giriş yapmanız gerekmektedir.