İnsanlar doğaları gereği inanmaya şüphecilikten daha eğilimlidirler. Bu ilke nedeniyle kavramları ayırt etme ve sınıflandırma konusunda zayıf ve geri kalmış, en cahil ve barbar uluslar teşbihler, kıyaslamalar ve alegoriler konusunda sıklıkla üstünlük göstermişlerdir. Işte bu nedenle Homeros ve doğulu yazarlar, hayranlık uyandıran benzetmeler bulsalar da, bu benzetmelerin doğruluğu üzerinde pek durmamışlardır. Yani genel benzerlik çok hoşlarına gider, bu benzerliği güçlü biçimde resmederler ve benzerlik kurulan şeylerin arasında bulunabilecek farklılığa aldırış etmezler.
·
226 görüntüleme
Yorum yapabilmeniz için giriş yapmanız gerekmektedir.