Padişahların Peygamber Sevgisi ve Hac
Sultan Abdülaziz'in Peygamber Sevgisi
Bir gün hasta yatağında yattığı sırada Medine'den bir dilekçe gelir. Devlet erkânı önce dilekçeyi arz etmekte tereddüt gösterseler de, Padişahın Medine'ye karşı özel hassasiyetini bildiklerinden, dilekçeyi huzura getirirler.
Yaveri dilekçeyi okuyup cevabını isteyecektir; ama Padişah onun Medine'den geldiğini öğrenince okumasına mâni olur. Muhabbeti öylesine derindir ki, yanındakilere, "Beni ayağa kaldırınız.
Mukaddes beldeden gelen dilekçeyi yatarak dinleyemem" der. Dilekçeyi titreyen ayaklarına rağmen el pençe divan durarak dinler ve hemen gereğinin yapılmasını emreder.
Sultan Abdülaziz, çok dindar olarak tanınmamakla birlikte, Mekke ve Medine'ye karşı özel muhabbeti vardı.
Medine'den gelen hiçbir mektuba abdestsiz dokunmayacak kadar bu konuda hassastı. "Bunlarda Hz. Peygamber'in toprağının kokusu var" derdi. Önce koklar, sonra öpüp alnına koyar, ondan sonra mektubu açardı.
Sayfa 96Kitabı okudu
·
56 görüntüleme
Yorum yapabilmeniz için giriş yapmanız gerekmektedir.