Hayatımın hiçlikten ibaret, kesintisiz bir şerit halinde önümde uzandığını öngörebiliyordum; Titos'taki çocukluk yıllarımın çoğunu bocalayarak,kendime şimdilik vekalet ettiğim duygusuyla geçirdim;kendimin yalnızca bir vekiliydim, gerçek benliğim bir başka yerde yatıyor yaşıyor, bir gün bu daha sönük,daha kof benlikle birleşmeyi bekliyordum sanki.Kendimi burada mahsur kalmış hissediyordum.Kendi evimde bir sürgün.
Sayfa 291Kitabı okudu
·
72 görüntüleme
Yorum yapabilmeniz için giriş yapmanız gerekmektedir.