"Ey gönül haresi keder, insan kendinden ne kadar uzağa gider..."
Şükrü Erbaş'ın Bağbozumu Şarkıları kitabı benim için kural bozumu kitabı oldu diyebilirim. Şöyle ki; normalde şiir kitaplarına inceleme yazmayı tercih etmiyordum ama birçok dizesinde yüreğe dokunan, sanki hislerimi ben kağıda dökmüşüm, şiirleri ben yazmışım gibi hissettiren bu kitap hakkında birkaç şey yazmak istedim.
Şükrü Erbaş'ın Altın Portakal Şiir Ödülü alan kitabı. Kitapta bazı sayfalarda düz yazı, bazı sayfalarda şiir karşımıza çıkıyor. Şükrü Erbaş'ın farklı bir tarzı var ve bu tarzı sevdim. Eserde aşk, yalnızlık, keder, ölüm, ayrılık konuları oldukça duygusal bir şekilde, güzel bir edebi dille işlenmiş. Başka şair ve yazarlardan yapılan alıntılar şairin dizeleriyle harmanlanmış.
Okumanızı tavsiye ederim, dileyenin bir çırpıda okuyup bitirebileceği, dileyenin de zamana yayarak ara ara bu güzel satırlarla buluşabileceği güzel bir kitap olduğunu düşünüyorum.
Beni etkileyen, durup düşüncelere dalmama neden olan bazı dizeler:
"İnsan sözlerden yapılırmış
Payıma düşen rüyayı
Gördüm bitirdim."
"Kimse kendinden bir yere gitmiyor
Yaşıyoruz sessizce yaramızı severek."
"Hangi acıyla yaprak dökersek dökelim
İnsan kendini seveceği bir dünya buluyor..."