Kahvaltı Vakti
"Kahvaltı vakti", dedi sonunda. Bunu, benim insani zayıflıklarımı hatırladığını kanıtlamak için söylediğinden emindim.
İki elimle boynumu sıkıca tuttum iri iri açtığım gözlerimle ona baktım. Yüzünde şaşkınlık dolu bir ifade belirdi.
"Şaka yapıyorum!" dedim gülerek. "Bir de benim rol yapamadığımı söylüyorsun!"
Sinirli bir şekilde kaşlarını çattı. "Hiç komik değildi."
"Bence çok komikti ve bunu sen de biliyorsun." Affedildiğimden emin olmak için altın rengi gözlerine baktım. Anlaşılan affedilmiştim.
"Başka türlü ifade edeyim mi?" dedi. "İnsanlar için kahvaltı vakti."
"Ah, tamam."
Sayfa 225 - Epsilon
·
47 görüntüleme
Yorum yapabilmeniz için giriş yapmanız gerekmektedir.