Acı yaşamda bireyin, kendi bedenini kendisi dışında bir olgu gibi algıladığı bir zaman dilimidir. Aşılmaz ve dayanılmaz bir ikilem, insanı, kendi potası olan bir acıyı çekme zorunda bırakarak isyankar bir bedene hapseder. Zevk insanın dünyayla ilişkisinin taşması, patlaması yaygınlaşmasıysa acı da el koyma, içsellik, kapanma, acı olmayan her şeye karşı ilgisizliktir.
Sayfa 20 - Sel Yayıncılık, 1. Baskı: Kasım 2005
·
1 görüntüleme
Yorum yapabilmeniz için giriş yapmanız gerekmektedir.