Merkezlenmiş insan, bağımsızlığı ve doğallığı içinde kendiliğinden doğru sözlüdür; onun doğru sözlülüğü kendiliğinden olur.
Merhamet sahibidir ama merhametli olmaya ilişkin bir kurala uymak için değil, hayır.
O, bağımsızlığı ve doğallığı içinde sadece merhametin çevresinde aktığını hisseder.
Bu düşünülerek yapılan bir şey değildir, bu onun farkındalık içinde yetişmesinin bir yan ürünüdür.
Topluma ne karşıdır ne de içindedir, bu sadece toplumun ötesindedir. Merkezlenmiş insan, tekrar bir çocuk olmuştur, tümüyle bilinmeyen bir dünyanın çocuğu, yeni bir boyutta yaşayan bir çocuk.
O yeniden doğmuştur.
Toplumun izlenmesi ve sonra da aşılması gerekir; kurallar öğretilmeli ve sonra da unutulmalıdır.
Kurallar hayatına girecek, çünkü başkalarıda var . Yalnız değilsin.
Sayfa 57 - Butik YayıneviKitabı okudu
·
28 görüntüleme
Yorum yapabilmeniz için giriş yapmanız gerekmektedir.