Eğer Stefan Zweig'in eşiyle birlikte intihar ederek hayatına son verdiğini bilerek kitaplarını okuyorsanız, bir süre sonra neden intihar ettiğini sorgulamaya başlarsınız. Ve bu kitapta daha çok sorgulayacaksınız. İnsanlar en çokta en sadık oldukları yerden, varını yoğunu ortaya koydukları, bütün çabasını sarfettikleri ve o ölümden de öte bağlılıkların bulunduğu en vefalı oldukları noktadan vurulunca yaşamak bile zor geliyor. Bu sadece aşk değil, vatana, sevgiye, merhamete, sadakate, sadece tek bir güzel harekete, bir bakışa ve bir gülüşe, ailesine, arkadaşlarına herhangi bir şeye kendini adamışlıktan yana darbe yediği zaman yaşam bile zor geliyor, ölüm daha yakın geliyor. Bu hikayeleri anlatmak belki de yaşamaktan daha zor ki bir hikaye değil birçok hikaye sadece okurken bile yaşatıyorsa, yazarken ne tür bir psikolojide olduğunu bile anlamıyorsunuz. Ki Stefan Zweig belki de yazdığı bu hikayeler neticesinde bu tür hayatlar varken kendine yaşamayı bile hak etmediğni düşündürmüş olabilir. Ya da bu psikolojide kalmaktansa ölmeyi yeğlemiş olabilir. Biz bunu çözemeyiz ama bu sorgulama bile insana yaşadıkları hayatın ne kadar da güzel olduğunu, yaşamaya değer olduğunu gösteriyor. Ve siz de bu hikayeleri okuduktan sonra intihar etmek yerine yaşamanın güzelliğinin farkına varıp, o yaşanmamış hayatların yerine de yaşamak istiyorsunuz. Buna göre de hayatınızı şekillendirmek istiyorsunuz. Geçici şeyleri geçici yaşamınıza tercih etmek istemiyorsunuz. Bunlar benim şahsi fikrim. Zaten herkes okuduğu her kitaptan ayrı düşünceler çıkarır.

Ay Işığı SokağıStefan Zweig · Türkiye İş Bankası Kültür Yayınları · 202167bin okunma

··

12,4bin görüntüleme

Mehmet Han

@AcizKul1453 ·

28 Aralık 2021 11:11

İnsanlar kendilerinde ki yetersizlik ve zaaflarına bir elbise biçmek isterler. Kendi kararlarına başkalarının suçlarını mazeret göstermeleri de onların kendi zaaflarının seviyesini gösterir. Yalnız kaldığımızda kendimizle konuşmaya başladığımız da bir çok gerçeği görmeye başlayacağız.

S.C

@30MRT81 ·

20 Eylül 2022 02:00

Keşke Stefan Zweig kendi hayatına son vereceğine kahramanlarının hayatına son verseydi. Virginia woolf eserinde kahramanını yaşatıp kendi hayatına son vermeyi tercih etmiş. Ne garip değil mi ? ironinin böylesi başka nasıl olur. Yazdığı kitaptaki karakter son anda intihardan vazgeçiyor ama Virginia kendisi cepleri taşlarla dolu nehire atlayıp yaşamına son veriyor. Açıkçası bu iki insan için sürekli üzülürüm. Çünkü dünya onlarla daha güzel olabilirdi.

Enes Bülbül

@enesbulbul ·

16 Nisan 03:52

14 eserini okudum bu yazarın. Ve diğer tüm eserlerini de okuyacağım, şuna değinmek isterim, bu psikolojide olan bir insanın bunca eser çıkarıp hayatına devam edebilmesi bile büyük bir mucize. Sonu böyle bitmemeliydi ama bu dünyaya fazla gelen yazar bence kendisi. Bu dünyanın ve insanların sırrını çözmüş, bu dünyayı aşmış bir yazar.

1 sonraki yanıtı göster

Irmak Eroğlu

@lrmakeroglu ·

04 Ocak 11:19

Çok güzel bir inceleme, teşekkür ederim

Enes Bülbül

@enesbulbul ·

16 Nisan 03:49

Rica ederim

Bu yorum görüntülenemiyor

Yorum yapabilmeniz için giriş yapmanız gerekmektedir.