Hayat; zaten akılda kalan birkaç güzel an ya da anıdan ibaret, geriye kalan her şey rutinden ibaret. Bu anları totale vurduğumuzda en fazla şu kadar saat ediyor. Aslında sandığımızdan çok daha az yaşıyoruz."
"Hayat, aldığınız nefes miktarından ibaret değildir. Nefesinizi kesen anların toplamıdır." Dediğimde aklıma hemen Yılmaz Odabaşı'nın " yazdırmalısın mezar taşına: ey hayat, sen şavkı sularda bir dolunaysın aslında hiç olmadım ben bu oyunda ömrüm beni yok saysın..." dizeleri geliyor. Bazen seçip, bazen vazgeçtiklerimiz. korkup kaçtıklarımız, cesurca savaştıklarımız. Bazen deniz kıyısında zamanı batan güneşe bakıp kendini bulmak, bazen bir hastane odasında sabahlamak. Fütursuzca kahkaha atarken, hıçkırıklara boğulmak. Bazen mezarındaki çiçekleri sulamak, hayatta iken söyleyemediklerine hayıflanmak. Bir gün ölmeyecekmiş gibi işte güçte oyalanmak, değerli olanın farkına varamamak. Bazen akşama kadar tembellik yapıp, bundan huzursuz olup yine de bir şey yapmamak. Bazen eş dostla kurulan bir rakı sofrası, bazen tek başına içilen bir kadeh şarap. Bazen deli gibi özlemek, kalbinin sıkışması, gözlerin dolması. Bazen annenin yaşlanmasına üzülmek, bazen büyümüş olduğunun farkına varmak. Bazen unutmak. Olmadık anlarda, ufacık ayrıntılarda aniden hatırlamak. Bazen parmak oynatamayacak kadar yorulup, derin uykulara dalmak. Bazen gece yarısı kan ter içinde uyanmak. Bazen o uyurken tatlı nefesini dinlemek, bazen uyurken onun tarafından izlendiğini bilmek. Bazen bir kedinin mırıltısıyla rahatlamak, bazen nafile kaygılanmak. Bazen kötü bir haber almak, bazen güzel sürprizlere uyanmak. Bazen hazırlıksız yakalanıp, gafil avlanmak. Bazen aşık olmak, bazen aşktan kaçmak. Ama her zaman yolculuğa, öyle ya da böyle, düşe kalka devam ediyor olmak. Bak Sadri Alışık abi ne diyor bino;
"Madem ki hepimiz günün birinde çekip gideceğiz,o halde bunca matem bunca kahır ne için? Hayat demek ölümü beklemek demektir. Az çok hepimiz denizi, yıldızları, ağaçları, işte falanları filanları göreceğiz. Birçok şeyin tadına bakacağız.
Sonra da ister istemez gidiyorum elveda şarkısını söyleyeceğiz.
Öyleyse gidenin de kalanın da gönlü hoş olsun."
A. Karaçay