MÜLHEM VE İLHAMLAR
İsimsiz Şiirler X
“O” kadar bütün kelâm,
Cümle resim bu kadar.
Ve ressamlar; insicâm,
Binler tuvâl birden dar.
Şâhid ezelden şehîd,
Ölülerden… salâ var!
Boya; nâif, bay; şedîd,
Bir âhenk; diyâr diyâr.
Perde perde… irâde,
Kulun cüz’i kül; naçar.
Ve bir küll; bin ziyâde;
Ziyâ ziyâ nûr saçar…
Batmaz tahtadan gemi,
Verse; bûseler semâ.
Sûvâri çatlatsa gemi,
Kopmaz sadrında yama.
Her istek, bir isteğin,
Az birazcık sonrası.
Ve her dilek, bir dileğin,
Sonu gelmez verâsı.
İstersen bir parçada,
Sen o bütünü gör.
İster, sen bir sırçada,
Aynada körlüğü ör.
Resimler biraz boya,
Ki; ressamlar boyanmış.
Çerçeveler oya oya,
Bir murâda dayanmış.
Gizli-saklı bir kasıt,
Âyân-beyân bir âyet!
Orta Asya’da yazıt,
Aksi Çin’de nihâyet!
Derken dünyanın kalbi,
Hemen ilerde Londra.
Ey Roma’nın da Rabbi,
Ve sanatkâr madara!
B’aşk’ent / 05:21, ‘22
Alıntınız ve bize not düşürdükleri için müteşekkiriz efendim..
Şiir çalışmasına isim annesi/babası ol’ mak isterseniz; lûtfen buyrunuz…
Kıymetli alıntı ve düşündürdüklerinizle berâber, mâlum satırların ümîdimiz odur ki sadırdan dîle/kaleme dökülmesine vesîle olduğunuz için tekrar kalbî teşekkürlerimiz sunarız…
Hoşça kalınız; ves’Selâm!