genius yorumladı.
Yaşamak için çalışmaya mecburuz; bize verdikleri ücret o kadar düşük ki, yaşamamıza yetmiyor, ölüyoruz. Bütün gün onlar için uğraşıp didiniyoruz; onlar sandıklarını altınla dolduruyor, bizimse çocuklarımız vakitsiz solup gidiyor. Üzümü biz eziyoruz, şarabı başkası içiyor. Mısırı biz ekiyoruz, ama soframız boş. Kimse görmese de zincirlerimiz var; bize özgür dense de köleyiz... Yoksulluk aç gözleriyle güneş girmeyen sokaklarımızda kol gezer, onu donuk yüzüyle Günah izler. Sabahları bizi Sefalet uyandırır, geceleri Utanç başımızı bekler.
Sayfa 62 - İş Bankası Kültür Yayınları
··
4.781 görüntüleme
Öne Çıkan Yorum
Ne diyordu değirmenci dayı;
Bu nasıl çark ulan!
Buğday bizim, ezilen biziz.
Un olan biz, aç kalan biziz.
Kim ulan bu doymak bilmeyen şerefsiz...
Bu yorum görüntülenemiyor
Bu yorum görüntülenemiyor
Paylaşalım da daha çok görülsün o zaman 😊
Bu yorum görüntülenemiyor
Instagram'da da paylaşacağım çok iyi 👍
Yorum yapabilmeniz için giriş yapmanız gerekmektedir.